منطقه باغ شاد بخشی از پارک ملی خجیر به مساحت 2310 هکتار است. این منطقه در 22 کیلومتری شرق تهران و در جنوب جاده هراز قرار دارد. از نظر موقعیت جغرافیایی در فاصله بین 35o36’41” و 35o39’33” عرض شمالی و 51o40’29” و 41o46’52” طول شرقی قرار گرفته است. در این تحقیق پوشش گیاهی منطقه بر اساس روش براون- بلانکه بررسی شد. تشکیلات گیاهی اصلی و فرعی بر مبنای معیار فیزیونومیکی مشخص و در هر یک بر اساس معیارهای فلورستیکی و اکولوژیکی افراد جامعه تشخیص داده شد. برای تعیین سطح قطعات نمونه در هر فرد جامعه از روش سطح حداقل استفاده شد و در مجموع 85 قطعه نمونه از کل منطقه برداشت شد. اطلاعاتی که از قطعات نمونه برداشت شد، شامل ضریب فراوانی- چیرگی و ضریب جامعه پذیری گونه های گیاهی بود. تجزیه و تحلیل داده های جامعه شناختی گیاهی با استفاده از نرم افزار آنافیتو (Anaphyto) به دو روش رسته بندی و طبقه انجام گرفت. با توجه به اینکه در منطقه مورد بررسی افراد جوامع گیاهی متعددی وجود داشت، پس از تجزیه و تحلیل اولیه به تجزیه و تحلیل جزیی اقدام شد. سپس با استفاده از نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل قطعات نمونه و گونه ها، جدول جامعه شناسی گیاهی ساخته شد. بر این اساس 9 جامعه گیاهی و 6 زیر جامعه گیاهی در منطقه مورد بررسی تشخیص داده شد. پس از تعیین محدوده جوامع و زیرجوامع گیاهی ، نقشه جامعه شناسی گیاهی منطقه با استفاده از نرم افزار Arc View 3.1 تهیه شد.

منطقه حفاظت شده گنو در 30 کیلومتری شمال غربی بندر عباس از ارتفاع حدود 50 تا 2347 متر از سطح دریا واقع شده است. در این پژوهش پوشش گیاهی منطقه بر اساس مکتب براون - بلانکه مورد مطالعه قرار گرفت. 135 قطعه نمونه جامعه شناختی گیاهی در افراد جوامع مختلف استقرار یافت و داده های مورد نظر برداشت گردید. داده های جمع آوری شده به روش های تجزیه ارتباط های عاملیAFC) ) و طبقه بند ی سلسله مراتب بالارونده (CAH ) با استفاده از برنامه رایانه ای آنافیتو 3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 20 جامعه گیاهی و یک زیر جامعه تشخیص داده شد. شکل گیری این جوامع ناشی از شرایط متنوع اکولوژیکی، شامل شرایط اقلیمی حاکم بر منطقه، ارتفاع از سطح دریا، شیب و مشخصات خاک است که سبب شده زیستگاه های متعدد د مناسبی برای رشد و نمو بسیاری از گونه ها و جوامع گیاهی فراهم شود. شایان ذکر است که جوامعArtemisio lehmannianae–Amygdaletum scopariae، Aceri monspessulani- Juniperetum excelsaeبیشترین و جوامع Hammadetum salicornicae و Prosopidetum juliflorae کمترین غنای گونه ای را در بین جوامع این منطقه دارا می باشند .  

تالاب امیرکلایه بین دو طول شرقی 50o10'-50o12'30" و عرض های شمالی 37o19'30"-37o22'30" در شمال غربی لنگرود واقع است. این تالاب در سال 1349 با وسعت 1230 هکتار از سوی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام گردید. در پژوهش حاضر پوشش گیاهی تالاب براساس مکتب براون- بلانکه (زیگماتیست) مورد مطالعه قرار گرفت و طی آن 15 جامعه بر پایه تجزیه و تحلیل داده های جامعه شناختی گیاهی به روش های تجزیه و تحلیل ارتباط های عاملی و طبقه بندی سلسله مراتب بالارونده تشخیص داده شد. این جوامع به 3 رده، 3 راسته و 7 اتحادیه تعلق دارند. جوامع زیر بخش وسیعی از پوشش طبیعی منطقه حفاظت شده امیرکلایه را تشکیل می دهند: Phrogmitetum australis, Potametum, Cladietum marisci, Nitelletum sp. Pectinati, ceratophylletum demersi. پراکنش جوامع گیاهی این تالاب اساسا تحت تاثیر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب (نظیر غلظت املاح و آلاینده ها، شفافیت، دما، BOD، COD، DO، EC، pH)، عمق و شدت جریان آب، رسوبات بستر و عوامل زیستی قرار دارد. نقشه جامعه شناسی گیاهی تالاب امیرکلایه با مقیاس 1:25000 بر پایه مطالعات جامعه شناختی گیاهی با طیفی از رنگ های مختلف تهیه شد.

منطقه «واوسر» با وسعتی در حدود 2413 هکتار، در فاصله طول جغرافیایی 53o37'35'' - 53o43'45'' و عرض جغرافیایی36o5'40'' – 36o10'13'' واقع شده است. پوشش گیاهی منطقه بر اساس مکتب براون - بلانکه (زیگماتیست) مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل جوامع گیاهی با استفاده از روش های AFC و CAH انجام و در مجموع هشت جامعه گیاهی تشخیص داده شد. جوامع زیربخش اعظم پوشش طبیعی منطقه مورد مطالعه را تشکیل می دهند:Stachyetum laxae, Astragalo caspici, Onobrychidetum cornutae, Fagetum orientalis, Querco macrantherae, Fagetum orientalis پراکنش جوامع گیاهی منطقه، اساسا تحت تاثیر عوامل توپوگرافیکی، شامل ارتفاع از سطح دریا، جهت و میزان شیب، و عوامل خاکی نظیر EC، pH، SP و بافت خاک قرار دارد. به طور کلی این عوامل موجب استقرار اجتماعات گیاهی در نوارهای ارتفاعی و شیب های مختلف شده است.